سو به کدامین جهت

گاهی هم لازم است که مسیر اشتباه را بروی، وگرنه به پایان نمیرسی
تصمیم برای رفتن یک راه اشتباه اگرچه سخت اما پیدا کردن یک همراه برای آن سخت‌تر و تقریبا ناممکن است

اگر در راه بمانی گم یا تلف شوی همه خواهند گفت ما که گفتیم این راه اشتباه بود
این را خواهند گفت در حالیکه راه درستی که می‌شناسند را نرفته و انتهایش را ندیده‌اند
سرهای خود را تکان خواهند‌داد و همدیگر را تایید خواهندکرد
حتی این را در کتاب‌ها هم خواهند نوشت. و صرفا به نوشتن هم بسنده نخواهندکرد
حتی یک مقدمه پر و پیمان هم به آن خواهند افزود.
حتی کتاب را در روزنامه ها تبلیغ خواهند کرد...
حتی ....

راه‌های درست تنها وقتی معلوم می شود درست‌اند که به انتهایش رسیده باشی
وقتی همه باهم در یک راه هستند نمی‌توان در مورد درستی آن راه سوال کرد مگر آنکه راه اشتباه را انتخاب کرده سوال کند.
او می تواند درستی راه آنها را به چالش بکشد،
و وقتی این‌کار را بکند دیگر دشمن است
ابلیس است
خداوند او را لعنت کند
نفرین ملائک، کائنات، کوه ها، دریاها، ملت ها، قبیله ها آویزه گردنش باشد.

اما...
آنکه با گردن‌آویزی از نفرین زمین و زمان به راه می‌افتد، تک و تنها و به راه اشتباهی که از نظر او تنها راه درست است تن به جاده می‌سپارد خواهد مرد؟ یا خواهد رسید؟

#حیدر بیات
ترجمه آیاز